Nazwa "Christchurch" została uzgodniona na pierwszym posiedzeniu Stowarzyszenia w Canterbury w dniu 27 marca 1848 r. Zasugerował ją założyciel John Robert Godley, którego alma mater to Chrystus Church, Uniwersytet Oksfordzki.

Nazwa Ōtautahi ("miejsce Tautahi") została przyjęta w latach 1930.; Pierwotnie była to nazwa konkretnego miejsca, którą nazwała rzeka Avon (niedaleko dzisiejszej ulicy Kilmore). Miejsce to było sezonowym domem szefa Ngāi Tahu Te Potiki Tautahi, którego głównym domem był Port Levy na Półwyspie Bankowym. Wcześniej Ngāi Tahu określił obszar Christchurch jako Karaitiana, transliterację angielskiego słowa Christian.

"ChCh" jest czasami używany jako skrót "Christchurch".

Ugoda maoryska

Dowody archeologiczne znalezione w jaskini w Redcliff w 1876 roku wskazują, że obszar Christchurch został po raz pierwszy osadzony przez plemiona polujące na maę około 1250 CE. Za tymi pierwszymi mieszkańcami uważano Waitaha iwi, którzy, jak się mówi, migrowali ze wschodniego wybrzeża Wyspy Północnej w 16 wieku. Po wojnie plemiennej Waitaha (złożona z trzech narodów) została pozbawiona własności przez Ngāti Māmoe iwi. Zostali oni z kolei podporządkowani przez Ngāi Tahu iwi, który pozostał pod kontrolą aż do przybycia europejskich osadników.

Ugoda europejska

Po zakupie ziemi w Putaringamotu (nowoczesny Riccarton) przez braci Weller, wielorybników z Otago i Sydney, partia europejskich osadników pod kierownictwem Herriotta i McGillivraya znalazła się na początku 1840 r. w tym, co jest obecnie Christchurch. Ich opuszczone gospodarstwa zostały przejęte przez braci Williama i Johna Deansa w 1843 roku, którzy zostali. Pierwsze Cztery Statki zostały wyczarterowane przez Stowarzyszenie Canterbury i przywiezione pierwsze 792 pielgrzymów z Canterbury do portu w Lyttelton. Te statki to Randolph, Charlotte Jane, Sir George Seymour i Cressy. Charlotte Jane jako pierwsza dotarła 16 grudnia 1850 r. Pielgrzymi z Canterbury mieli aspiracje do budowy miasta wokół katedry i koledżu, na wzór Kościoła Chrystusa w Oksfordzie.

O nazwie "Kościół Chrystusa" zadecydowano przed przybyciem statków, na pierwszym spotkaniu Stowarzyszenia, 27 marca 1848 r. Dokładna podstawa nazwy nie jest znana. Zasugerowano, że nazwa ta została nadana Christchurch w Dorset w Anglii; dla katedry w Canterbury; albo na cześć Kościoła Chrystusa, Oksfordu. Ostatnie wyjaśnienie jest ogólnie przyjęte.

Na prośbę braci Deans, których gospodarstwo było najwcześniejszym europejskim osiedlem w tym obszarze, rzekę nazwano po rzece Avon w Szkocji, która wznosi się na wzgórzach Ayrshire w pobliżu miejsca, gdzie znajdowała się farma ich dziadka.

Kapitan Joseph Thomas, główny inspektor Stowarzyszenia Canterbury, zbadał okolicę. Do grudnia 1849 r. zlecił budowę drogi z Port Cooper, później Lyttelton, do Christchurch przez Sumner. Jednakże okazało się to trudniejsze niż się spodziewano, a budowa dróg została wstrzymana, gdy nad wzgórzem między portem a doliną Heathcote zbudowano stromy i pakowany tor koński, gdzie można było uzyskać dostęp do miejsca, na którym znajduje się proponowana osada. Tor ten stał się znany jako ścieżka Bridle, ponieważ droga była tak stroma, że stadne konie musiały być kierowane przez bryłę.

Towary, które były zbyt ciężkie lub zbyt duże, aby mogły być przewożone przez konia paczkowego nad Bridle Path, były przewożone przez małe statki żaglowe o długości około 8 mil (13 km) wodą wokół wybrzeża i w górę rzeki Avon Heathcote Estuary do Ferrymead. Pierwsza linia kolejowa w Nowej Zelandii, Kolej Ferrymead, otwarta od Ferrymead do Christchurch w 1863 roku. Ze względu na trudności związane z podróżą przez Port Hills i niebezpieczeństwa związane z żeglugą po barem Sumner, w 1867 r. zbudowano tunel kolejowy przez Port Hills do Lyttelton.

Katedra Chrystusa Kościoła (przedstawiona w c. 1880) została zbudowana w latach 1864-1904.

Christchurch stał się miastem na mocy karty królewskiej 31 lipca 1856 r., pierwszym w Nowej Zelandii. Wiele budynków gotyckiego odrodzenia miasta przez architekta Benjamina Mountforta pochodzi z tego okresu. Christchurch był siedzibą administracji prowincji Canterbury, która została zniesiona w 1876 r. Budynki Christchurch zostały zniszczone przez trzęsienia ziemi w latach 1869, 1881 i 1888.

1900-2000

Pierwsze zdjęcie lotnicze Christchurch zrobione przez Leslie Hinge, 1918

W 1947 r. w sklepie Ballantyne's Department Store w śródmieściu Nowej Zelandii wydarzyła się najgorsza katastrofa pożarowa, w której 41 osób zginęło w wybuchu, który zniszczył gwałtowny zbiór budynków.

Tunel drogowy Lyttelton między Lyttelton a Christchurch został otwarty w 1964 roku.

Christchurch był gospodarzem Igrzysk Brytyjskiej Wspólnoty Narodów 1974.

Historia współczesna

Trzęsienia ziemi w latach 2010-2012

Zwinięty Budynek Pyne Gould. Trzydzieści z dwudziestu pracowników budynku uwięziono w budynku po trzęsieniu ziemi w lutym 2011 r.

W sobotę 4 września 2010 r. trzęsienie ziemi o sile 7,1 stopnia uderzyło w Christchurch i środkowy region Canterbury o godzinie 4:35. Z epicentrum w pobliżu Darfield, na zachód od miasta na głębokości 10 kilometrów (6,2 mil), spowodowało powszechne szkody w mieście i niewielkie obrażenia, ale nie spowodowało bezpośrednich ofiar śmiertelnych.

Niemal sześć miesięcy później, we wtorek 22 lutego 2011 r., o godzinie 12:51 po południu, o godzinie:3 uderzyło w miasto drugie trzęsienie ziemi o sile 6,stopnia. Jego epicentrum znajdowało się bliżej miasta, w pobliżu Lyttelton na głębokości 5 km (3 mi). Mimo że w skali chwilowej skala była niższa niż poprzednie trzęsienie ziemi, intensywność i przemoc wstrząsów gruntowych mierzono jako IX (przemoc), wśród najsilniejszych w historii świata na obszarze miejskim i 185 osób zginęło. Wśród ofiar znaleźli się ludzie z ponad 20 krajów. Katedra Chrystusa w mieście została poważnie uszkodzona i straciła swój pająk. Upadek budynku CTV spowodował większość ofiar śmiertelnych. Powszechne szkody w Christchurch doprowadziły do utraty domów, dużych budynków i infrastruktury. Znaczne upłynnienie dotknęło wschodnie przedmieścia, a całkowity koszt odbudowy dla ubezpieczycieli szacuje się na 20-30 mld NZ.

Przez pewien czas nadal występowały wstrząsy wtórne, przy czym w regionie Canterbury w okresie od dnia 4 września 2010 r. do dnia 3 września 2014 r. odnotowano ponad 4 558 wstrząsów wtórnych o sile powyżej 3,0. Szczególnie duże wydarzenia w dniach 13 czerwca 2011 r., 23 grudnia 2011 r. i 2 stycznia 2012 r. spowodowały dalsze szkody i niewielkie obrażenia; ale żadnych kolejnych zgonów. Po trzęsieniach ziemi ponad 1500 budynków w mieście zostało zburzonych lub częściowo zburzonych do września 2013 r.

Drzewa kwitnące wiśnią i zabytkowe koło wodne, położone na małej wyspie w rzece Avon na rogu Oxford Terrace i Hereford Street, w parku Hagley w centrum miasta.

Miasto doświadczyło szybkiego wzrostu po trzęsieniach ziemi. Plan odnowy centrum Christchurch prowadzi odbudowę w centrum miasta. W sektorze mieszkaniowym nastąpił gwałtowny wzrost, przy czym do 2028 r. w obszarze Greater Christchurch ma powstać około 50 000 nowych domów, zgodnie z planem naprawy gospodarki przestrzennej (LURP).

2013 do 2018

W dniu 13 lutego 2017 r. na wzgórzach Portowych rozpoczęły się dwa pożary krzewów. Te połączyły się w ciągu najbliższych dwóch dni, a jeden wielki ogień rozległ się po obu stronach wzgórza Port Hill, prawie docierając do zatoki Gubernatorów na południowym zachodzie, i Westmorland, Kennedys Bush i Dyers Pass Road prawie do znaku Takahe. Jedenaście domów zostało zniszczonych przez pożary, ponad tysiąc mieszkańców ewakuowano z domów, a ponad 2 076 hektarów (5 130 akrów) ziemi spłonęło.

2019 ataki terrorystyczne

Pięćdziesiąt jeden osób zmarło w wyniku dwóch kolejnych ataków terrorystycznych w meczecie Al Noor i w Centrum Islamskim Linwood, przeprowadzonych przez australijskiego białego suprematora w dniu 15 marca 2019 r. Czterdzieści innych zostało rannych. Premier Jacinda Ardern określiła ataki jako "jeden z najciemniejszych dni Nowej Zelandii". W dniu 2 czerwca 2020 r. napastnik przyznał się do winy pod wieloma zarzutami morderstwa, próby morderstwa i terroryzmu. 27 sierpnia skazano go na dożywocie bez warunkowego zwolnienia warunkowego, po raz pierwszy wyrok ten został wydany w Nowej Zelandii.

Zdjęcie satelitarne ukazujące Christchurch i okolice.

Widok regionu Christchurch z Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.

Christchurch leży w Canterbury, w pobliżu centrum wschodniego wybrzeża wyspy Południowej, na wschód od równin Canterbury. Znajduje się w pobliżu południowego końca Zatoki Pegasus i jest ograniczony na wschód wybrzeżem Oceanu Spokojnego oraz ujściem rzeki Avon i Heathcote. Na południe i południowy wschód część miasta jest ograniczona przez wulkaniczne zbocza wulkanów Portu, oddzielające je od Półwyspu Bankowego. Na północ miasto jest ograniczone przez dzielnicę Waimakariri.

Christchurch jest jedną z grup zaledwie czterech miast na świecie, które zostały starannie zaplanowane w tym samym układzie centrum miasta, czterech uzupełniających się placów miejskich otaczających miasto oraz okolic parklands, które obejmują centrum miasta. Pierwszym miastem zbudowanym z tego wzoru była Filadelfia. Później przyszli Savannah i Adelaide, przed Christchurch.

Christchurch dysponuje jednym z najwyższej jakości zaopatrzenia w wodę na świecie, a jego woda jest najczystsza i najczystsza na świecie. Nieoczyszczona, naturalnie filtrowana woda jest pozyskiwana przez ponad 50 stacji pompowych otaczających miasto z warstw wodonośnych pochodzących z podnóża Alp Południowych.

Central City

Plac Katedralny w Worcester Street

Lipiec śniegu na placach Cobham Intermediate School

W centrum miasta znajduje się Plac Katedralny, otaczający obecnie zniszczone trzęsieniem ziemi - przełomowa katedra anglikańska, Kościół Chrystusa. Obszar wokół tego placu oraz w obrębie czterech Avenue Christchurch (Bealey Avenue, Fitzgerald Avenue, Moorhouse Avenue i Deans Avenue) uznaje się za centralny okręg gospodarczy (CBD) miasta. W centrum miasta znajduje się również szereg obszarów mieszkalnych, w tym Inner City East, Inner City West, Avon Loop, Moa Sąsiedztwo i Victoria, ale wiele budynków mieszkalnych w CBD zostało zniszczonych po trzęsieniach ziemi w lutym 2011 r. Plac Katedralny znajduje się na skrzyżowaniu dwóch głównych ulic centralnych: Colombo Street i Worcester Street.

Plac Katedralny, centrum miasta, był gospodarzem atrakcji, takich jak (do czasu trzęsienia ziemi w lutym 2011 r.) czarodziej Nowej Zelandii, Ian Brackenbury Channell i ewangelista Ray Comfort; regularne dni rynkowe; wolnostojące karmy spożywcze i kawowe; akwarium, puby i restauracje oraz główne centrum informacji turystycznej miasta. oczekuje się, że wraz z postępem odbudowy działalność na Placu Katedralnym będzie się zwiększać. Kreator Nowej Zelandii działa teraz z New Regent Street.

W centrum miasta znajdują się również przechodnie odcinki Cashel i Wysokie ulice, powszechnie znane przed trzęsieniami ziemi jako "centrum handlowe". Opracowano w 2008/09 centrum handlowe, które zajmowało specjalnie zaprojektowane miejsce do siedzenia, kwiatostanu i ogrodu, więcej drzew, chodników i rozbudowę trasy tramwajowej w centrum miasta. Przedłużenie trasy tramwajowej było niemal zakończone, gdy doszło do trzęsienia ziemi w lutym 2011 r. Po trzęsieniach ziemi większość budynków w Cashel Mall została zniszczona. W październiku 2011 r. otwarto miejsce handlowe o nazwie Re:START przy ulicy Cashel, w pobliżu sklepu Ballantyne's Department Store. Sklep Re:START był wykonany z kolorowych kontenerów wysyłkowych, które zostały przekonwertowane na sklepy detaliczne. Most Pamięci upamiętniający śmierć wojenną na zachodnim końcu centrum handlowego został naprawiony w dniu Anzac, poniedziałek 25 kwietnia 2016 r.

Kulturowy Kawaler stanowił tło dla dynamicznej sceny ciągle zmieniających się atrakcji artystycznych, kulturalnych i dziedzictwa w obszarze o powierzchni mniejszej niż jeden kilometr kwadratowy. Centrum Sztuki, Muzeum Canterbury i Galeria Sztuki znajdują się w dzielnicy kultury. Większość działań była bezpłatna i dostarczono mapę do wydruku. Po naprawach i wzmocnieniu trzęsień ziemi obszary są powoli ponownie otwierane.

W 2010 r. Rada Miasta Christchurch opublikowała "Plan działania na rzecz miasta dla ludzi", program prac do 2022 r. mający na celu poprawę przestrzeni publicznej w centrum miasta, aby przyciągnąć więcej mieszkańców i odwiedzających miasta. Podstawowym działaniem było zmniejszenie wpływu zmotoryzowanych pojazdów prywatnych oraz zwiększenie komfortu pieszych i rowerzystów. Plan opierał się na raporcie przygotowanym dla rady przez znaną duńską firmę projektową Gehl Architects. Od czasu trzęsienia ziemi w Christchurch w 2011 r. do przeplanowania wybrano architekta Wellingtona Iana Athfielda, choć promowano wiele różnych propozycji dotyczących odbudowy miasta centralnego.

Central City, które zostało całkowicie zamknięte po trzęsieniu ziemi w dniu 22 lutego, zostało otwarte etapami i w pełni wznowione w czerwcu 2013 r.; mimo że niektóre ulice były nadal zamknięte z powodu zniszczeń spowodowanych trzęsieniami ziemi, prac remontowych i uszkodzonych budynków.

Przedmieścia wewnętrzne

(zgodnie z ruchem wskazówek zegara, poczynając od północy centrum miasta)

Przedmieścia zewnętrzne

(zgodnie z ruchem wskazówek zegara, poczynając od północy centrum miasta)

Miasta satelitarne

Klimat

Christchurch charakteryzuje umiarkowany klimat oceaniczny z łagodnym letnim, chłodnym zimą i regularnymi umiarkowanymi opadami deszczu. Ma średnią dzienną maksymalną temperaturę powietrza 22.5 °C (73 °F) w styczniu i 11.3 °C (52 °F) w lipcu. Według klasyfikacji klimatycznej Köppen, Christchurch ma klimat oceaniczny (Cfb). Lato w mieście jest przeważnie ciepłe, ale często umiarkowane przez wiatr morski z północno-wschodniego wybrzeża. W lutym 1973 r. osiągnięto rekordową temperaturę 41,6 °C (107 °F). Istotną cechą pogody jest ani zachód, gorący wiatr föhn, który czasami dociera do siły burzowej, powodując rozległe niewielkie szkody majątkowe. Podobnie jak wiele miast, Christchurch doświadcza miejskiej wyspy ciepła. temperatury są nieznacznie wyższe w regionach śródmiejskich w porównaniu z otaczającymi obszarami wiejskimi.

W zimie często temperatura spada poniżej 0 °C (32 °F) w nocy. Średnio 80 dni mrozu na ziemi rocznie. Spadki śnieżne występują średnio trzy razy w roku, chociaż w niektórych latach nie odnotowuje się opadów śniegu. Najzimniejsza zarejestrowana temperatura wynosiła -7.1 °C (19 °F) w dniu 18 lipca 1945 r., co stanowi trzecią najniższą odnotowaną temperaturę w głównych miastach Nowej Zelandii.

W zimne zimowe noce, otaczające wzgórza, czyste niebo i mroźne spokojne warunki często łączą się w celu stworzenia stabilnej warstwy inwersji nad miastem, która pułapkuje wyczerpania pojazdów i dym z pożarów domowych, aby wywołać sym. Chociaż w Los Angeles czy Meksyku nie jest tak źle jak smog, to jednak Christchurch smog często przekracza zalecenia Światowej Organizacji Zdrowia dotyczące zanieczyszczenia powietrza. Aby ograniczyć zanieczyszczenie powietrza, rada regionalna zakazała stosowania otwartych pożarów w mieście w 2006 r. W 2008 r. rada zakazała stosowania palników drewnianych mających ponad 15 lat, udostępniając jednocześnie środki na modernizację domowych systemów ogrzewania.

Łodzie nad rzeką Avon

Obszar zarządzany przez Radę Miasta Christchurch ma 394.700 mieszkańców (czerwiec 2020 r.), co czyni go drugim co do wielkości miastem w Nowej Zelandii i największym miastem na wyspie Południowej.

Obszar miejski Christchurch na poziomie 383,200 jest drugim co do wielkości w kraju według populacji, po Auckland. Obszar miejski różni się od miasta poprzez wykluczenie większości Półwyspu Bankowego.

Christchurch City liczyło 369.006 mieszkańców w 2018 roku w spisie powszechnym w Nowej Zelandii, co oznacza wzrost o 27.537 osób (8.1%) od czasu spisu powszechnego w 2013 roku oraz wzrost o 20.550 osób (5.9%) od czasu spisu powszechnego w 2006 roku. Było 138 381 gospodarstw domowych. Było 183 972 samców i 185 034 samic, co dało stosunek płci 0,99 samca na samicę. Spośród całej populacji 63 699 osób (17,3%) było w wieku do 15 lat, 82 971 (22,5%) było w wieku od 15 do 29, 166 959 (45,2%) było w wieku od 30 do 64 lat, a 55 377 (15,0%) było 65 lub starszych. Wartości liczbowe nie mogą sumować się do sumy z powodu zaokrąglenia.

Miasta etniczne stanowiły 77,9% mieszkańców Europy/Pākehā, 9,9% maorysów, 3,8% mieszkańców Pacyfiku, 14,9% mieszkańców Azji i 2,9% innych miast. Ludzie mogą się identyfikować z więcej niż jedną etnicznością.

Odsetek osób urodzonych za granicą wynosił 26,8, w porównaniu z 27,1% w skali krajowej.

Chociaż niektórzy sprzeciwiali się wyznawaniu religii, 50,8% nie miało religii, 36,3% było chrześcijanami, a 6,7% miało inne religie.

Spośród osób w wieku co najmniej 15 lat 75 207 (24,6%) miało licencjat lub wyższy stopień, a 49 554 (16,2%) osób nie miało formalnych kwalifikacji. Mediana dochodu wynosiła 32 900 dolarów. Stan zatrudnienia osób co najmniej 15 był taki, że 153 480 (50,3%) osób zatrudnionych w pełnym wymiarze godzin, 46 011 (15,1%) zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin, a 11 466 (3,8%) bezrobotnych.

Kultura i tożsamość

Poniższa tabela przedstawia profil etniczny populacji Christchurch, zapisany w spisach powszechnych przeprowadzonych w latach 2001-2018. Odsetek ten wynosi ponad 100%, ponieważ niektórzy uważali, że należą do więcej niż jednej grupy etnicznej. Liczby za rok 2006 odnoszą się tylko do Christchurch City, a nie do całego obszaru miejskiego. Znaczny spadek liczby "Europejczyków" w tym spisie spowodowany był głównie wzrostem liczby osób z tej grupy, które zdecydowały się zdefiniować siebie jako "Nowozelandczyków", chociaż nie była to jedna z grup wymienionych w formularzu spisu.

Rolnictwo

Rynek farmerów Christchurch, Riccarton, obok Riccarton House

Rolnictwo zawsze było gospodarczym rdzeniem Christchurch. Jej okoliczne wiejskie tereny rolne od dawna stanowią podstawę jej przemysłu, część pierwotnego "pakietu" sprzedawanego nowozelandzkim imigrantom. PGG Wrightson, lider nowozelandzkiego rolnictwa, ma siedzibę w Christchurch. Jego lokalne korzenie sięgają Pyne Gould Guinness, starej agencji zajmującej się zapasami i stacjami na wyspie Południowej.

Inne przedsiębiorstwa rolnicze w Christchurch obejmowały produkcję słodu, rozwój nasion i opatrunki, przetwórstwo wełny i mięsa oraz małe operacje biotechnologiczne wykorzystujące produkty uboczne z zakładów mięsnych. W okolicach obszarów o wysokich cenach światowych na przetwory mleczne rośnie intensywnie produkcja mleczarska i stosowanie nawadniania do podnoszenia wzrostu trawy na suchych gruntach. Dzięki większemu wykorzystaniu siły roboczej przyczyniło się to do powstrzymania spadku liczby ludności wiejskiej. Wiele gospodarstw zajmujących się uprawami i hodowlą owiec zostało przekształconych w hodowlę bydła mlecznego. Konwersje dokonały zarówno firmy rolnicze, jak i rolnicy, z których wielu wyprowadziło się na południe z północnych wysp jadalnych, takich jak Taranaki i Waikato.

Uprawy zawsze były ważne na otaczających obszarach wiejskich. Głównymi uprawami były pszenica i jęczmień oraz różne odmiany koniczyny i innych traw przeznaczonych do wywozu nasion. To wszystko stworzyło firmy przetwórcze w Christchurch. W ostatnich latach regionalne rolnictwo zróżnicowało się, a w Waipara powstał kwitnący przemysł winiarski, a także zaczęły powstawać nowe branże ogrodnicze, takie jak produkcja i przetwórstwo oliwek. Hodowla jeleni doprowadziła do nowego przetwarzania przy użyciu poroża do medycyny azjatyckiej i afrodyzjaków. Szczególnie wysokiej jakości lokalne wino zwiększyło atrakcyjność Canterbury i Christchurch dla turystów.

Przemysł

Christchurch jest drugim co do wielkości ośrodkiem produkcyjnym w Nowej Zelandii za Auckland, sektorem, który jest drugim co do wielkości podmiotem gospodarki lokalnej, a firmy takie jak Anderson produkują stal dla mostów, tuneli i zapór hydroelektrycznych we wczesnych dniach prac infrastrukturalnych. Obecnie produkcja to głównie produkty lekkie, a najważniejszym rynkiem jest Australia, gdzie firmy takie jak te pionierskie przez rodzinę Stewarta należą do większych pracodawców. Zanim produkcja odzieży przeniosła się w dużej mierze do Azji, Christchurch stanowił centrum nowozelandzkiego przemysłu odzieżowego, w którego skład weszły firmy takie jak LWR Industries. Firmy, które nadal głównie projektują i sprzedają oraz produkują w Azji. Miasto miało również pięciu producentów obuwia, ale zastąpiono ich przywozem.

W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci w Christchurch rozwinęły się branże oparte na technologii. Angus Tait założył firmę Tait Electronics, producenta telefonów komórkowych, i inne firmy, takie jak Swichtec Dennisa Chapmana. W dziedzinie oprogramowania, Cantabrian Gil Simpson założył firmę, która stworzyła języki programowania LINC i Jade, a wykupienie na zarządzanie doprowadziło do powstania lokalnej firmy Wynyard Group.

Odbyły się również prace spin-off z wydziału elektrycznego szkoły inżynierii Uniwersytetu w Canterbury. Obejmowały one dane impulsowe, które stały się Human Ware (tworzenie urządzeń do czytania i komputerów dla osób niewidomych i osób z ograniczoną wizją) oraz CES Communications (szyfrowanie). Założyciele Pulse Data przenieśli się ze szkoły inżynierii Uniwersytetu w Canterbury do pracy dla Wormald Inc., kiedy założyli Pulse Data poprzez wykup zarządzania z ich wydziału.

W ostatnim czasie szkoła inżynierii Uniwersytetu w Canterbury i wydział informatyki odgrywają ważną rolę w dostarczaniu personelu i badań dla przemysłu technologicznego, a Instytut Technologii Politechniki Christchurch zapewnia przepływ wyszkolonych techników i inżynierów. Lokalnie i na szczeblu krajowym sektor IT nie jest znany ze swojej wielkości (trzeci co do wielkości w Nowej Zelandii), ale z produkcji innowacyjnych i przedsiębiorczych rozwiązań, produktów i koncepcji.

Turystyka

Turystyka jest również istotnym czynnikiem gospodarki lokalnej. Bliskie sąsiedztwo złóż narciarskich i innych atrakcji Alp Południowych, hoteli, kasyna i lotniska, które spełniają międzynarodowe standardy sprawiają, że Christchurch jest miejscem postoju dla wielu turystów. Miasto jest popularne wśród japońskich turystów, z szyldem wokół Placu Katedralnego w języku japońskim.

Brama do Antarktyki

Badania antarktyczne

Christchurch jest w przeszłości zaangażowany w badania antarktyczne - zarówno Robert Falcon Scott, jak i Ernest Shackleton wykorzystali port w Lyttelton jako punkt wyjścia do wypraw, a w centrum miasta znajduje się pomnik Scotta rzeźbiony przez jego wdowę, Kathleen Scott. W mieście Muzeum Canterbury zachowuje i prezentuje wiele historycznych artefaktów i historii badań antarktycznych.

Międzynarodowe Centrum Antarktyczne zapewnia zarówno ośrodki bazowe, jak i centrum muzealne i turystyczne skupione na bieżących działaniach antarktycznych. Gwardia Narodowa United States Navy i United States Air National Guard, powiększona o siły powietrzne z Nowej Zelandii i Australii, wykorzystuje port lotniczy Christchurch jako punkt startowy dla głównej trasy dostaw do McMurdo i Scott Bases na Antarktydzie. Centrum dystrybucji odzieży w Christchurch posiadało ponad 140.000 elementów ekstremalnych zimnych narzędzi pogodowych do emisji dla niemal 2.000 uczestników Programu Antarktycznego USA w sezonie 2007-08.

Samorząd terytorialny

Budynek Rady Prowincji Canterbury

Lokalny rząd Christchurch to demokracja o różnych elementach, w tym:

• Rada Miasta Christchurch, składająca się z burmistrza Christchurch i 16 radnych wybranych w 16 roku: Spreydon, Cashmere, Halswell, Riccarton, Hornby, Fendalton, Waimairi, Papanui, Innes, Central, Linwood, Heathcote, Harewood, Burwood, Coastal i Banks Peninsula.
• Rady Wspólnoty (sześć w obszarze przedamalgamacyjnym), z których każdy obejmuje 2-3 oddziałów z wybranymi 2 członkami i po jednym radnym mianowanym z każdego: Spreydon-Cashmere, Papanui-Innes, Linwood-Central-Heathcote, Fendalton-Waimairi-Heathcote, Coastal-Burwood; i jedną obejmującą Półwysep Bankowy, ale z członkami wybranymi z 4 podrejonów.
• rady okręgowe w okolicach: Selwyn i Waimakariri. W marcu 2006 r. do miasta Christchurch została połączona rada obwodu Półwyspu Bankowego, po głosowaniu mieszkańców Półwyspu Bankowego w listopadzie 2005 r. w sprawie likwidacji.
• Rada Regionalna w Canterbury, znana jako "Environment Canterbury", w tym cztery okręgi wyborcze w Christchurch, w których dwóch członków należy do każdego okręgu.
• Okręgowa Rada Zdrowia (Canterbury), z pięcioma członkami do Christchurch.

Niektóre samorządy w Canterbury i NZ Transport Agency stworzyły strategię rozwoju miast Greater Christchurch, aby ułatwić planowanie miast w przyszłości.

Rząd centralny

Christchurch jest reprezentowany przez siedem wyborców generalnych (Christchurch Central, Christchurch East, Ilam, Port Hills, Selwyn, Waimakariri i Wigram) oraz jednego wyborcę Māori (Te Tai Tonga), z których każdy powraca po jednym członku do nowozelandzkiej Izby Reprezentantów. W wyborach powszechnych w Nowej Zelandii w 2017 roku zasiada czterech członków Partii Pracy i trzech członków Partii Narodowej.

Uniwersytet w Canterbury jest placówką szkolnictwa wyższego w Christchurch.

Studenci grający w krykiet w szkole średniej dla chłopców Christchurch

Ivey Hall na Uniwersytecie Lincolna

Szkoły średnie

Christchurch jest domem dla czwartej co do wielkości szkoły w Nowej Zelandii, koedukacyjnej państwowej szkoły średniej Burnside, z 2527 uczniami. Cashmere High School, Papanui High School i Riccarton High School to inne duże szkoły. Istnieją cztery szkoły jednopłciowe: Liceum Shirley Boys, liceum Christchurch Boys, liceum Avonside Girls oraz liceum Christchurch Girls.

Christchurch jest również dobrze znany w kilku niezależnych szkołach i szkołach kościelnych, z których niektóre należą do tradycyjnych angielskich szkół publicznych. Należą do nich: St Thomas z Canterbury College, St Margaret's College, Christ's College, St Bede's College, Marian College, Katolickie Kolegium Katedralne, St Andrew's College, Villa Maria College oraz Rangi Ruru Girls School. Do mniej konwencjonalnych szkół w mieście należą nieograniczona Paenga Tawhiti, Hagley Community College oraz Christchurch Rudolf Steiner School.

Instytucje trzeciorzędne

Wiele instytucji szkolnictwa wyższego ma kampusy w Christchurch lub w okolicach.

• Instytut Ari w Canterbury
• Uniwersytet Lincolna
• Uniwersytet w Canterbury
• Uniwersytet Otago, Christchurch

Christchurch jest obsługiwany przez port lotniczy Christchurch oraz autobusy (lokalne i dalekobieżne) i pociągi. Lokalna usługa autobusowa, zwana Metro, jest świadczona przez Environment Canterbury. Jednakże samochód pozostaje dominującą formą transportu w mieście, podobnie jak reszta Nowej Zelandii.

Christchurch ma ponad 2.300 km dróg, z tego 360 km jest niebrukowany, a 26 km autostradą. Christchurch ma trzy autostrady składające się z autostrady północnej Christchurch (w tym obwodnica zachodniej Belfastu), autostrady południowej Christchurch oraz autostrady Christchurch-Lyttelton.

Christchurch posiada rozległą sieć autobusową obsługującą trasy autobusowe, obsługującą większość miast miejskich i satelitarnych. Niemal wszystkie trasy autobusowe przejechały przez centralną miejską giełdę autobusową przed trzęsieniem ziemi, ale z powodu zmniejszonej liczby pasażerów od trzęsień ziemi, zwłaszcza w centrum miasta, sieć autobusowa została zreorganizowana, aby skierować bardziej zlokalizowane usługi do "węzłów", takich jak duże centra handlowe, gdzie łączą się z centralną stacją poprzez główne trasy autobusowe. Przed trzęsieniami ziemi w 2011 r., oprócz zwykłych przewozów autobusowych, Christchurch miał również pionierską usługę hybrydową o zerowej taryfie, Shuttle, w śródmieściu. Serwis został zawieszony po trzęsieniach ziemi i nie wiadomo, czy zostanie wznowiony w przyszłości. Usługi autobusowe są również dostępne w momencie wyjazdu z Christchurch, a codzienne przewozy autobusów pasażerskich odbywają się między Dunedin i Christchurch na State Highway 1.

Historycznie Christchurch znane jest jako nowozelandzkie miasto rowerowe i obecnie przyciąga około 7% turystów. Centralne miasto ma bardzo płaski teren, a Rada Miasta Christchurch ustanowiła sieć torów i ścieżek rowerowych, takich jak kolej kolejowa. Po trzęsieniu ziemi konsultacje publiczne w sprawie odbudowy miasta wyraziły zdecydowane pragnienie stworzenia bardziej zrównoważonego systemu transportowego, zwłaszcza ponownego wykorzystania rowerów, co znalazło odzwierciedlenie w strategicznym planie transportowym Rady.

Christchurch Brill Tram nr 178 na tramwaju dziedzictwa w Christchurch.

Rada Miasta Christchurch zobowiązała się do zbudowania w ciągu najbliższych pięciu lat sieci nowoczesnych rowerów o wartości 68,5 mln NZ.

Istnieje funkcjonujący system tramwajowy w Christchurch, ale jako atrakcja turystyczna; jego pętla jest ograniczona do obwodu centralnego miasta. Tramwaje zostały pierwotnie wprowadzone w 1905 r. jako forma transportu publicznego i przestały działać w 1954 r., ale wróciły do miasta wewnętrznego (jako atrakcja turystyczna) w 1995 r. Jednak po trzęsieniu ziemi w lutym 2011 r. system został uszkodzony i znajduje się w strefie czerwonej centrum miasta. Tramwaje została otwarta w listopadzie 2013 r. na ograniczonej trasie, z planami przedłużenia trasy tramwajowej w 2014 r., najpierw w celu ponownego otwarcia całego obwodu przed trzęsieniem ziemi, a następnie w celu otwarcia rozbudowy przebiegającej przez ulicę Re:Start Mall i High Street, która została zbudowana w czasie trzęsienia ziemi w 2011 r.

Istnieje system samochodów kablowych zwany Christchurch Gondola, który działa jako atrakcja turystyczna, zapewniając transport z Doliny Heathcote na szczyt góry Cavendish na południowym wschodzie miasta.

Usługi kolejowe, zarówno dalekobieżne, jak i dojazdowe, koncentrowały się na dawnej stacji kolejowej na Moorhouse avenue. Pociągi dojazdowe były stopniowo odwoływane w latach 1960. i 1970. Ostatnia taka służba, między Christchurch a Rangiora, ustała w 1976 roku. Po ograniczeniu usług w Addington Junction powstała nowa stacja kolejowa Christchurch. Linia kolejowa Main North Line jedzie na północ przez Kaikoura do Picton i jest obsługiwana przez pociąg pasażerski na Wybrzeżu Pacyfiku, podczas gdy główna linia południowa jedzie do Invercargill przez Dunedin i była używana przez Southerner do odwołania w 2002 r. Najsłynniejszym pociągiem do wyjazdu z Christchurch jest TranzAlpine, który podróżuje wzdłuż głównej linii południowej do Rolleston, a następnie skręca w linię środkową, przejeżdża przez Alpy Południowe przez tunel Otira i kończy się w Greymouth na zachodnim wybrzeżu. Ta podróż jest często uważana za jedną z dziesięciu wspaniałych podróży pociągami na świecie dla niesamowitej scenerii, przez którą przechodzi. Usługa TranzAlpine jest przede wszystkim usługą turystyczną i nie obsługuje znaczącego ruchu dojazdowego.

Lotnisko Christchurch znajduje się w Harewood, 12 km (7,5 mi) na północny zachód od centrum miasta. Port lotniczy stanowi główną bazę dla programów Antarktycznych w Nowej Zelandii, Włoszech i Stanach Zjednoczonych.

Katedra Najświętszego Sakramentu, częściowo zniszczona w trzęsieniu ziemi w 2011 roku

Galeria Sztuki Christchurch

Ogrody Botaniczne Christchurch

Christchurch to wyraźnie angielskie miasto, jednak zawiera różne elementy europejskie, o silnej architekturze gotyckiego odrodzenia. Jako pierwsi osadnicy Nowej Zelandii, w mieście dominuje również kultura maoryska. Oferuje on wiele ogólnodostępnych przestrzeni i parków, łóżek rzecznych, kawiarni i restauracji usytuowanych w centrum miasta i okolicznych przedmieściach.

Kino

Podczas gdy większość kin historycznie skupiała się wokół placu katedralnego, pozostały tam tylko dwa kina. Kompleks Regenta został odbudowany jako "Regent on Worcester" w 1996 r. W 2009 roku na ulicy Worcester otwarto Metro Cinemas z trzema ekranami.

Otwarta pozostaje tylko jedna z pierwszych generacji kina podmiejskiego - Hollywood in Sumner. Największe multipleksy to Hoyts 8 na starym dworcu kolejowym na Moorhouse Avenue (obecnie zburzone) i Reading Cinemas (również osiem ekranów) w centrum handlowym Palms w Shirley. Hoyts w Riccarton otworzył w 2005 roku jeden ze swoich ekranów na czas, który utrzymywał rekord dla największych w Nowej Zelandii.

Rialto Cinemas na Moorhouse avenue specjalizuje się w międzynarodowych produkcjach filmowych i artystycznych. Rialto również gościło większość różnych festiwali filmowych w mieście i było domem dla lokalnego społeczeństwa filmowego. Rialto zostało zamknięte po trzęsieniu ziemi w lutym 2011 r.

W Centrum Sztuki Christchurch znajdują się dwa kina artystyczne, Cloisters i The Academy, pokazujące szeroki wybór współczesnych, klasycznych i zagranicznych filmów językowych.

Stowarzyszenie Filmowe Canterbury działa w mieście.

Mordowany film Peter Jackson o Niebiańskich Stworzeniach (1994), z udziałem Melanie Lynskey i Kate Winslet, został nakręcony w Christchurch.

Parki i przyroda

Duża liczba parków publicznych i dobrze rozwiniętych ogrodów mieszkalnych z wieloma drzewami nadała Christchurch nazwę Miasta Ogrodu. Hagley Park i 30-hektarowy (75 akr) Christchurch Botanic Gardens, założone w 1863 r., znajdują się w centrum miasta, gdzie Hagley Park jest miejscem do uprawiania sportu, takiego jak golf, krykiet, netball i rugby, oraz do koncertów na świeżym powietrzu przez lokalne zespoły i orkiestry. Na północ od miasta jest park dzikiej przyrody Willowbank. Travis Wetland, program odnowy ekologicznej w celu stworzenia terenów podmokłych, znajduje się na wschód od centrum miasta na przedmieściach Burwood.

Telewizja

Transmisje telewizyjne rozpoczęły się w Christchurch w dniu 1 czerwca 1961 r. wraz z uruchomieniem kanału CHTV3, czyniąc Christchurch drugim nowozelandzkim miastem (za Auckland), które odbiera regularne transmisje telewizyjne. W listopadzie 1969 r. CHTV3 została połączona ze stacjami towarzyszącymi w Auckland, Wellington i Dunedin w celu stworzenia NZBC TV, poprzednika dzisiejszego TVNZ 1.

Christchurch miała własną regionalną stację telewizyjną Canterbury Television. CTV powstała po raz pierwszy w 1991 r. i przestała nadawać w dniu 16 grudnia 2016 r. Nadawała zarówno treści lokalne, krajowe, jak i międzynarodowe, w tym DW-TV i Al-jazeera World. Od dnia 19 grudnia 2016 r. CTV działa jako platforma internetowa pod marką Star Media.

VTV, koreański kanał telewizyjny w Christchurch (także Auckland). Oferuje on angielskie treści na temat Korei, świata aryjskiego i koreańskiego w SBS. Ten kanał nadaje wiele z ostatnich dramatów w Korei.

Główny nadajnik telewizyjny miasta znajduje się na Sugarloaf, w Port Hills położonym na południe od centrum miasta, i transmituje wszystkie najważniejsze krajowe kanały telewizyjne oraz dwa kanały lokalne. Wszystkie kanały telewizyjne w Christchurch są nadawane w formie cyfrowej od wyłączenia analogowego 28 kwietnia 2013 r.

Teatr

Christchurch ma jeden profesjonalny teatr, Teatr Trybunału, założony w 1971 roku. Teatr sądowy z siedzibą w Centrum Sztuki Christchurch znajduje się na przedmieściach Addington w tymczasowych pomieszczeniach po trzęsieniach ziemi w 2011 r. Obok Trybunału w 1979 r. utworzono kooperatywny i eksperymentalny teatr świąteczny, który ma siedzibę w Centrum Sztuki od 1982 r. Istnieje również aktywna scena teatralna z kompaniami teatralnymi, takimi jak Christchurch Repertory Society, Elmwood Players, Riccarton Players i Canterbury Children's Theater, które produkują wiele wysokiej jakości programów. Teatr Ngaio Marsh, zlokalizowany na Uniwersytecie w Canterbury, jest gospodarzem wielu studenckich grup dramatycznych oraz innych grup teatralnych. Królewski Teatr Isaac został pierwotnie otwarty w 1863 r. i od tego czasu został odbudowany cztery razy, ostatnio po trzęsieniu ziemi w Christchurch w 2011 r. W dniu 17 listopada 2014 r. królewska teatr izaaacki został otwarty dla publiczności.

Muzyka

Miasto jest znane ze swoich licznych akcji na żywo, w tym z profesjonalnej orkiestry symfonicznej. Po zamknięciu Canterbury Opera w 2006 r., z przyczyn finansowych, w 2009 r. założono inną profesjonalną firmę opera, Southern Opera. Po trzęsieniach ziemi w 2010 i 2011 r. zawiesiła swoją działalność, zanim połączyła się z Operą Nowej Zelandii w 2013 r. Christchurch jest domem dla eksperymentalnej sceny muzycznej Nowej Zelandii. Miasto jest domem dla takich zespołów jak The Bats, The Narcs, Shocking Pinks i Bailter Space.

Na rynku miejskim są zazwyczaj rabusiowie, a Christchurch organizuje również Światowy Festiwal Buskers w styczniu każdego roku. Pisarka piosenek Hayley Westenra rozpoczęła swoją międzynarodową karierę, buskając w Christchurch.

Niektóre z nowozelandzkich aktów, takich jak Shapeshifter, Ladi6, Tiki Taane i Prawda, pochodzą z Christchurch. Promotorzy, miejsca i kluby, takie jak Bassfreaks, The Bedford i Dux Live, regularnie organizują międzynarodowe i nowozelandzkie akcje na scenie Drum and Bass, odbywające się na żywo w Christchurch, a także imprezy taneczne, imprezy i koncerty z udziałem NZ i lokalnych DJ-ów Drum i Bass, z których często dwa lub trzy odbywają się w jedną noc lub weekend (np. 2010, gdy DJ Dr. Crushington grał w The Bedford, podczas gdy jednocześnie Concord Dawn z Trei i Bulletproof bawił się w Ministerstwie). Radiostacja Pulzar FM, niezależna stacja Christchurch, jest jedną z niewielu stacji radiowych w Nowej Zelandii, które grają w Bass i Drum w ciągu dnia.

W ostatnich wydarzeniach hip-hop skutecznie wylądował w Christchurch. W 2000 r. odbył się tam pierwszy szczyt w Aotearoa Hip Hop. W 2003 roku, Christchurch's Scribe wydał swój debiutancki album w Nowej Zelandii i otrzymał pięć razy platynę w tym kraju, oprócz uzyskania dwóch singli numer jeden.

Miejsca

Weston House, zbudowany w stylu gruzińskim

Horncastle Arena jest drugą co do wielkości w Nowej Zelandii stałą halą wielofunkcyjną, która w zależności od konfiguracji zajmuje od 5000 do 8000 miejsc. Jest to dom strony netball Mainland Tactix. To było miejsce mistrzostw świata w Netballu 1999 i było gospodarzem wielu koncertów w ostatnich latach.

Audytorium Christchurch Town Hall (2500 miejsc, otwarte 1972) było pierwszym głównym projektem audytorium autorstwa architektów Warren i Mahoney oraz Dniem Marshalla. Nadal uznaje się ją za wzór projektu w hali koncertowej z doskonałym nowoczesnym organem fajkowym. Sala została otwarta 23 lutego 2019 r. po zamknięciu na osiem lat w celu naprawy po znacznych szkodach spowodowanych trzęsieniem ziemi w Christchurch w lutym 2011 r.

Christchurch ma także kasyno, a także wiele miejsc muzyki na żywo - niektóre krótkożyciowe, inne z dziesięcioleciami historii. Koncerty muzyki poważnej odbyły się w Christchurch Music Center do czasu ich rozbicia w wyniku trzęsień ziemi. Pianino zostało zbudowane, aby zaoferować różnorodne miejsca do przedstawienia muzyki i sztuki.

Pod koniec 2014 r. ogłoszono, że realizowany jest projekt wart 284 milionów dolarów, mający na celu budowę centrum konferencyjnego zlokalizowanego na bloku określonym przez ulicę Armagh, Oxford Terrace, Worcester Street i Colombo Street. Gloucester Street stanie się częścią samego Centrum, ale pozwoli na korzystanie z sieci sprzedaży detalicznej i dostęp publiczny. Centrum konwencji będzie mogło organizować kilka imprez jednocześnie; począwszy od kosmosu do 2 000 osób, będzie to uzupełnieniem obiektów w Auckland i Queenstown. Zaplanowane otwarcie centrum konferencyjnego jest niepewne.

Grupy

• Krucjaci, wcześniej "krzyżowcy z Canterbury", są zespołami rugby union z siedzibą w Christchurch, które konkurują w konkursie Super Rugby.
• Canterbury Rugby Football Union, która rządzi unią rugby w Christchurch i w okolicy, to dziedzina, w której znajduje się zespół reprezentujący miasto w Pucharze ITM.
• Canterbury Kings to męska drużyna krykietowa Christchurch w New Zealand's State Championship, podczas gdy Magicy z Canterbury grają w turnieju dla kobiet w roli partnera
• Kawalerzy i Koty z Canterbury grają w National Hockey League (NHL)
• Canterbury Tactix gra w National ANZ Premiership, po zakończeniu w 2016 r. ligi netballa trans-Tasman ANZ Championship. Przed 2008 r. Canterbury Flames grał w krajowej lidze piłki nożnej, rywalizując o Puchar Banku Narodowego.
• Canterbury United play w mistrzostwach Nowej Zelandii w piłce nożnej.
• Canterbury Rams gra w National Basketball League.
• Canterbury Red Devils gra w Nowozelandzkiej Lidze Hokejowej (NZIHL).
• Ponadto Christchurch Football Club, amatorski klub rugby union, został założony w 1863 r., uważany za najstarszy klub jakiegokolwiek kodu w Nowej Zelandii.

Zdarzenia

• Igrzyska Brytyjskiej Wspólnoty Narodów 1974
• Puchar Świata w Krykiecie Kobiet 1982
• XVI World Games for the Deaf 1989
• Puchar Świata w Krykiecie 1992
• Mistrzostwa Świata w Netballu 1999
• Puchar Świata w Krykiecie Kobiet 2000
• Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2011
• Puchar Świata w Krykiecie 2015
• Puchar Świata w Krykiecie Kobiet 2021

Miejsca

Widok z lotu ptaka na krykiet Hagley Oval: Na północy jest koniec ogrodów botanicznych, na wschodzie znajduje się historyczna strona Pawilonu Imperiów, na południu znajduje się koniec wzgórz Port Hills, a na zachód znajduje się krykiet Kolegium Chrystusa.

• Addington Raceway w Addington jest miejscem wyścigów na harfie od 1899 roku. Wyścigi prowadzone są przez nowozelandzki Metropolitan Trotting Club i są uważane za najważniejsze miejsce sportu w Nowej Zelandii.
• Alpejski Lód to lodowisko dla Czerwonych Devili w Canterbury. Organizuje wiele krajowych i międzynarodowych turniejów hokeja na lodzie, łyżwiarstwo figurowe i szybkie łyżwy. W Canterbury jest dom dla Ice Sports, a z kolei gospodarzem licznych klubów Ice Sports Association, w tym Canterbury Ice Hockey Association.
• English Park w St Albans to miejsce zamieszkania drużyny Canterbury United Football, która gra w lidze narodowej.
• Kursy golfowe: Christchurch ma ponad tuzin pól golfowych, a od 2002 r. jest gospodarzem PGA Tour of Australasia/Nationwide Tour, w ramach którego od r. odbywają się wspólnie sankcjonowane mistrzostwa Clearwater Classic/NZ PGA w Clearwater Resort.
• Park Ligi Rugby
• Hagley Oval, położony w południowej części parku Hagley, jest od dziesięcioleci wykorzystywany na bieżąco jako miejsce do lokalnych, krajowych i międzynarodowych meczów krykietowych i został zmodernizowany w 2014 r. w ramach przygotowań do Mistrzostw Świata w Krykiecie w 2015 r. Obejmowało to budowę nowego pawilonu i nasypu do siedzenia, od którego punktu grunt powrócił do roli specjalnego krykieta dla wszystkich poziomów gry.
• Horncastle Arena w Addington, Christchurch. Prowadził Mistrzostwa Świata w Netballu 1999 i nadal gościł międzynarodowe gry w koszykówkę i netball.
• Lancaster Park (dawniej stadion Jade & AMI Stadium) był głównym boiskiem sportowym Christchurch na wolnym powietrzu, który w miesiącach zimowych i w miesiącach letnich grał gospodarzem w rugby union. To było miejsce dla drużyn rugby Crusaders Super Rugby i Canterbury Air New Zealand Cup. Był on również używany przez narodowy zespół krykieta nowozelandzkiego i niekiedy organizował mecz ligi rugby w New Zealand Warriors. Ma zdolność do pracy około 40.000 osób na zajęciach sportowych i około 50.000 na koncertach. Uszkodzony w czasie trzęsienia ziemi w dniu 2011 lutego przyszłość obiektu jest niepewna.
• Malvern Park w St Albans organizuje mecze konkursu międzylicealnego oraz mecze ligowe. Również tereny szkoleniowe dla krzyżowców z Canterbury.
• Park Nunweek w Bishopdale to główne miejsce hokejowe w mieście. Porritt Park w Avonside był głównym miejscem do trzęsienia ziemi w Canterbury w 2010 r., kiedy zostało ono zniszczone przez upłynnienie.
• Park Queen Elizabeth II został zbudowany na Igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów 1974, które były gospodarzem Christchurch. Jest on wykorzystywany przede wszystkim jako park lekkoatletyczny, ale zawiera także nowy kompleks basenów. Organizuje on główne koncerty z zespołów takich jak AC/DC i Red Hot Chili Peppers. Obiekt został zniszczony z powodu szkód poniesionych w trakcie trzęsienia ziemi w lutym 2011 r.
• Riccarton Park jest głównym miejscem wyścigów.
• Denton Park jest domem dla roweru torowego i Canterbury Track Cycling Club
• W Christchurch jest kilka górskich rowerów, w tym wyspa McLeana, las jeziora Bottle i Park Przygodowy Christchurch, gdzie znajduje się winda krzesełkowa, która zabiera jeźdźców na szczyt Wzgórza Worsley'a, aby dostać się do ponad 22 górskich szlaków rowerowych.

Pola narciarskie

Narciarstwo jest popularne, a wiele pól narciarskich jest łatwą drogą z Christchurch, w tym:

• Hutt
• Portery
• Cheeseman
• Broken
• Olimp
• Craigieburn

Energia elektryczna

Rada Miasta Christchurch ustanowiła pierwsze publiczne źródło energii elektrycznej w 1903 r., a miasto zostało podłączone do elektrowni Coleridge w 1914 r. Do 1989 r. za dystrybucję i sprzedaż detaliczną energii elektrycznej w Christchurch odpowiedzialne były cztery podmioty: Departament Energii Elektrycznej Rady Miasta Christchurch (MED), Riccarton Electricity, Urząd Energii Wzniesień Portowych oraz Centralna Rada Energii Elektrycznej Canterbury. W 1989 r. wszystkie cztery przedsiębiorstwa weszły do spółki joint venture o nazwie Southpower. Reformy sektora energii elektrycznej z 1998 r. wymagały od wszystkich przedsiębiorstw energetycznych rozdzielenia działalności dystrybucyjnej i detalicznej. Southpower zatrzymał swoją działalność dystrybucyjną i sprzedał swoją działalność detaliczną firmie Meridian Energy. W grudniu 1998 roku firma linii została zmieniona na Orion New Zealand. Obecnie Orion jest właścicielem i operatorem lokalnej sieci dystrybucyjnej obsługującej miasto, a energia elektryczna jest dostarczana z dwóch podstacji Transpower w Islington i Bromley.

Sieć dystrybucji energii elektrycznej w Christchurch poniosła znaczne szkody w czasie trzęsień ziemi w 2011 r., zwłaszcza w północno-wschodniej części, gdzie 66,000-woltowe kable podprzesyłowe zasilające ten obszar zostały uszkodzone poza naprawą. Wymagało to poważnych napraw istniejącej infrastruktury, jak również budowy nowej infrastruktury w celu zapewnienia nowych warunków mieszkaniowych.

Na podstawie spisu powszechnego z 2013 r. 94,0% domów Christchurch było ogrzewanych w całości lub w części elektrycznością, która jest najwyższa w kraju.

Christchurch ma siedem siostrzanych miast na całym świecie. Są to:

•   Adelaide, Australia Południowa, Australia (1972)
•   Christchurch, Dorset, Zjednoczone Królestwo (1972)
•   Kurashiki, Okayama, Japonia (1973 r.)
•   Seattle, Waszyngton, Stany Zjednoczone Ameryki (1981)
•   Lanzhou, Gansu, Chiny (1984)
•   Songpa-gu, Seul, Korea Południowa (1995)
•   Wuhan, Hubei, Chiny (2006)